Izabela Łęcka - główna bohaterka Lalki Bolesława Prusa. Jedni uważają ją za kobietę anioła inni za femme fatale. Torturowała Stanisława Wokulskiego swoim niezdecydowaniem, doprowadzając go do próby samobójczej. Kim jest?Ile lat ma Izabela Łęcka? Pierwsze wzmianki Łęckiej pojawiają się, gdy mając 18 lat odmawia swoim adoratorom z Francji i Stanów mając lat ośmnaście, panna Izabela tyranizowała mężczyzn miarę rozwoju akcji dowiadujemy się, że Łęcka ma 25 lat: "Cóż to za wiek? - myślała. - Dwadzieścia pięć lat jeszcze nie stanowią ... Co one mówią?..." (podczas rozmowy Łęckiej z panną Pantarkiewiczówną)Wygląd Izabeli Łęckiej Izabela była „niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe. Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe. Szczególne wrażenie robiły jej oczy, niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód.” Panna Izabela żyła w innym świecie – świecie salonów, pięknych dam i panów. Wszyscy jej dogadzali, każdy jej kaprys był natychmiast spełniany. Żyła pod kloszem, nie istniały dla niej pory roku ani dnia – nie pracowała, mogła ustalać plan dnia w zależności od swoich zachcianek. Wiedziała o istnieniu świata, gdzie ludzie pracują i cierpią, traktowała go jednak jak obrazek, scenkę rodzajową, pomaga biednym, ale cały czas przekonana o swojej wyjątkowości. Jeden tylko raz ten „inny świat” zrobił na niej wrażenie – gdy we Francji zwiedzała fabrykę żelazną. Przestraszyła się wtedy, wydawało się jej, że „z wyżyn szczęśliwego Olimpu zstąpiła do beznadziejnej otchłani Wulkana” i przestraszyła się ludzi tam miłości i małżeństwa przez Izabelę Do małżeństwa Łęcka pochodziła racjonalnie. Uważała, że nie jest ono sprawą miłości, ale urodzenia i majątku i dlatego w pary powinni młodych ludzi kojarzyć ich rodzice. Z czasem panna Izabela nabrała wstrętu do małżeństwa i odrzucała wszystkich adoratorów – nawet tych najzamożniejszych i najprzystojniejszych. Potem zrozumiała, że trzeba „przyjąć świat takim, jakim jest” i zdecydowała się wyjść za mąż, ale kandydat do jej ręki musiał spełniać trzy warunki: - podobać się jej, - być dobrze urodzonym, - bogatym. Taki mężczyzna nie znalazł się jednak, Izabelę opuszczali kolejni adoratorzy, aż w końcu zostali jedynie marszałek i baron – bogaci, ale starzy, brzydcy i odrażający. Łęcka wiedziała o problemach majątkowych ojca, ale nie mogła przełamać wstrętu. Ideałem męskości był dla niej posąg Apolla, który kupiła i zasypywała pocałunkami. Bywało, że w marzeniach Apollo przychodził do niej w nocy. Izabela uważała siebie za ideał, który inni mężczyźni powinni czcić. Wielokrotnie odnosiła się do mężczyzn z pogardą. Prowadziła różne gierki, marzyło się jej, że będzie mieć jednocześnie bogatego, dobrze urodzonego męża oraz kochanków. Nigdy nie była tak naprawdę zakochana, jest osobą niezdolną do miłości. Ostatecznie kończy źle, wszyscy konkurencji się od niej odsuwają, Wokulski ginie bez wieści, ojciec umiera, a dziewczyna wyjeżdża z Polski z zamiarem wstąpienia do czytała Izabela Łęcka? Z opisu pokoju Izabeli dowiadujemy się, że na jej stole leżały dzieła Szekspira, Dantego, albumy, francuskie pismo modowe, a także książka do nabożeństwa. Ponadto czytała poezje Zygmunta Krasińskiego, znała też Nie-Boską komedię i „Une page d`amour” (Kartkę miłości) – powieść Emila Zoli.Izabela Łęcka to młoda,piękna kobieta, mieszkajaca ze swym ojcem. Pochodzi z arystokracji, jednak majątek jej i jej ojca znacznie skurczył się, gdyż ani panna Izabela, ani pan Tomasz, nie znali się na ekonomii i nie potrafili zarządzać swoimi pieniędzmi. Łęcka wzbudzła ogromne zainteresowanie u mężczyzn, jednak nie chciała z żadnym związać się na stałe. Izabela była Jesteś w: Lalka Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim Panna Izabela była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe. Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne blond włosy z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe. Dopełnienie tego piękna stanowią oczywiści wykwintne stroje, które zaprzątają w dużej mierze myśli panny Izabeli. Zawsze stara się wyglądać idealnie, lepiej niż wszystkie panny. Panna Izabela jest typowym arystokratycznym dziewczęciem, które żyje po to, by błyszczeć na salonach. Doskonale pokazuje to narrator: Panna Izabela od kolebki żyła w świecie pięknym i nie tylko nadludzkim, ale – nadnaturalnym. Sypiała w puchach, odziewała się w jedwabie i hafty, (…) piła z kryształów, jadała ze sreber i porcelany kosztownej jak złoto (…) Gdyby ją kto szczerze zapytał: czym jest świat, a czym ona sama? niezawodnie odpowiedziałaby, że świat jest zaczarowanym ogrodem (…) a ona – boginią czy nimfą uwięzioną w formy cielesne Cytaty te obrazują infantylizm i tępotę moralną panny Łęckiej. Nie liczyło się dla niej serce, wielkie uczucie, ale wielkie pieniądze. W wieku 18 lat miała już swoje wyrobione zdanie na temat mężczyzn i wiedziała, że za mąż wyjdzie tylko po to, żeby nie szydzono, że jest starą panną i żeby miał się kto martwić o zaspokajanie jej potrzeb. Izabela poniekąd nie mogła postępować inaczej – taki kanon zachowania nakładała na nią etykieta salonowa, a ona nie była jednostką silną i wyjątkową, mogącą przełamywać te schematy. Poza tym wcale tego nie pragnęła – zafałszowany świat salonu był jedynym jaki znała i jakiego pragnęła. Opisując rozentuzjazmowanie Izabeli i jej rozgorączkowane spojrzenia rzucane Molinariemu, pokazuje narrator jej głupotę. Ważną cechą charakteru Izabeli było silne poczucie dumy szlacheckiej – mimo że nie wiedziała nic o prowadzeniu interesu, boleśnie ubodły ją pertraktacje z wierzycielami. Pełna pogardy obiecuje nawet zrezygnować z wyjazdu do Paryża, ale spłacić długi. Podobnie dzieje się, kiedy dowiaduje się, że ojciec wygrywa pieniądze w karty. Przy tym ważne jest, że nie chodzi jej o spokój sumienia, ale o opinię innych – nie chce, aby mówili, że Łęccy muszą utrzymywać się z gry w karty. Niezdrowa ambicja nie pozwala także zbliżyć się jej do Wokulskiego – być może gdyby słyszał on jej przemyślenia, w których zasługuje co najwyżej na miano doradcy domu lub później zdradzanego męża, odkochałby się. W ogóle stosunek Izabeli do kupca przechodzi kilka faz rozwojowych: początkowo jawi jej się jako nieokrzesany gbur z czerwonymi mocarnymi rękoma, następnie zaczyna się nim interesować – dzieje się tak, gdyż wszyscy go uwielbiają, a ona stwierdza, że taki konkurent może być przydatny (ale nie ma mowy o małżeństwie). W fazie ostatniej zgadza się z myślą, że zostanie jego żoną, ale obwarowuje to całym mnóstwem założeń, które mają jej zapewnić wolność, czyli – jak się ostatecznie okazuje – swobodę romansowania. Wszystkie cieplejsze uczucia musiał sobie Wokulski ciężko wypracować. Pannie Łęckiej nigdy nie przyszło do głowy, że może on cierpieć. Izabela jest przykładem kobiety, której wychowanie potępiały idee pozytywistyczne, zwłaszcza dążenia emancypacyjne i koncepcje utylitarne, a także organicyzm, w myśl których kobiety powinny odebrać takie nauki, aby mogły poradzić sobie w życiu same oraz aby wszystkie warstwy społeczne pracowały dla polepszenia sytuacji ogólnej (jak sprawne organa w organizmie – organicyzm). Oczywiście rolę przywódczą w szerzeniu takich poglądów powinna przyjąć szlachta, jako warstwa najbardziej oświecona (praca u podstaw). Panna Łęcka nie umie pracować (pracę uważa za karę, spadającą na grzeszników), nie myśli o tym nawet – lekarstwem na nędzę ma był ślub z którymś ze znienawidzonych konkurentów: baronem lub marszałkiem. Na końcu powieści zostanie za to surowo ukarana – baron żeni się z inną, marszałek zrywa zaręczyny, odkrywszy zdradę, a panna zmuszona jest po śmierci ojca wstąpić do zakonu. Dowiedz się więcej Lalka - streszczenie Trzy pokolenia idealistów w „Lalce” Bolesława Prusa, czyli powieść o „straconych złudzeniach” Znaczenie tytułu Izabela Łęcka – charakterystyka Charakterystyka Polaków w Lalce Charakterystyka Tomasza Łęckiego Miłość Stanisława Wokulskiego i Izabeli Łęckiej Pojmowanie miłości przez Izabelę Łęcką Echa powstań w Lalce Historia w Lalce Charakterystyka Żydów w Lalce Charakterystyka Niemców w Lalce Lalka jako powieść realistyczna Lalka jako powieść pozytywistyczna Wartości artystyczne Lalki Prusa Interpretacja zakończenia Lalki Stanisław Wokulski Lalka jako powieść o rodzącym się kapitalizmie Czy praca jest wyłącznie koniecznością w życiu? – rozprawka na podstawie Lalki Prusa Lalka jako powieść o straconych złudzeniach Mieć czy być? – rozważ zagadnienie w oparciu o Lalkę Bolesława Prusa Czy Lalka to powieść pesymistyczna, czy optymistyczna? Aspekt psychologiczny Lalki Aspekt patriotyczny Lalki Aspekt społeczno-obyczajowy Lalki Aspekt filozoficzny Lalki Wokulski – romantyk czy pozytywista? – rozprawka Obraz społeczeństwa w Lalce Charakterystyka arystokracji w Lalce Obraz biedoty w Lalce Obraz mieszczaństwa w Lalce Dzieje Ignacego Rzeckiego Charakterystyka Rzeckiego Pamiętnik Rzeckiego i jego rola w utworze Język w powieści Lalka Prusa Narracja Lalki Gatunki literackie występujące w Lalce Kompozycja Lalki Prusa Historia rodziny Krzeszowskich Historia rodziny Łęckich Historia Minclów Losy prezesowej Zasławskiej Losy Heleny Stawskiej Opis rozprawy sądowej w Lalce Opis sklepu Wokulskiego Obraz Powiśla w Lalce Obraz Paryża w Lalce Obraz Warszawy w Lalce Najważniejsze cytaty Lalki Miejsce akcji Lalki Plan wydarzeń Lalki Bolesław Prus – notatka szkolna Lalka - Bolesław Prus Motywy literackie w Lalce Charakterystyka z cytatami. Dziwak „wielki dziwak”. Według Mraczewskiego. Izabela Łęcka o baronie. Gardzi Wokulskim i niższymi stanami „Ach, podłe
Ile lat miał Wokulski?Czy Izabela kochała Wokulskiego?Z kim kochała się Izabela Łęcka?Jaka jest Izabela Łęcka cytaty?Ile lat miał Wokulski gdy zakochał się w Łęckiej?Ile lat miał Wokulski kiedy poznał Izabelę Łęcką?Ile lat ma Wokulski jak go poznajemy?Ile odziedziczył Wokulski?Jak Izabela traktowała Wokulskiego? Izabela Łęcka – charakterystyka zewnętrzna z cytatami. Łęcka ma 18 lat „Toteż mając lat ośmnaście, panna Izabela tyranizowała mężczyzn chłodem” – wg narratora przyczyniły się do tego relacje nieszczęśliwych w małżeństwie arystokratek. Córka Tomasza Łęckiego. Ile lat miał Wokulski? Charakterystyka Stanisława Wokulskiego – głównego bohatera Lalki Bolesława Prusa. Jest to czterdziestopięcioletni mężczyzna, którego biografia składa się niemal z samych niezwykłych dokonań. Jako młody subiekt zamarzył o zdobyciu wykształcenia, co było niemal nieosiągalne dla ludzi w jego położeniu. Czy Izabela kochała Wokulskiego? Choć za namową zadłużonej rodziny skłonna by była dla korzyści finansowych wyjść za mąż z Wokulskiego, ale to przecież nie ma nic wspólnego z miłością. Zatem oboje są winni. On nazbyt zaufał wyobraźni i dał się ponieść fantazji, Ona nie umiała kochać i nie chciała się tego nauczyć. Z kim kochała się Izabela Łęcka? Dawniej kochała się w Rossim „Przed paroma laty, właśnie w Paryżu, Rossi był ideałem panny Izabeli; kochała się w nim, i nawet nie kryła swych uczuć”. Narrator w „Lalce” Bolesława Prusa. Kocha się w Rossim „przysłaniała twarz do połowy wachlarzem i cudownymi, rozmarzonymi oczyma zdawała się pożerać aktora. Jaka jest Izabela Łęcka cytaty? Cytaty o Izabeli Łęckiej Szczególne wrażenie robiły jej oczy, niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód.” „Kto dziś ożeni się z panną mającą wielkie wymagania, a żadnego posagu? Zestarzeje się, choć ładna. Ile lat miał Wokulski gdy zakochał się w Łęckiej? Przełom nadszedł, dopiero gdy Rzecki namówił go do pójścia do teatru, gdzie Wokulski zakochał się od pierwszego wejrzenia w arystokratce Izabeli Łęckiej. By zdobyć majątek potrzebny do wkupienia się w łaski arystokracji wyjechał w 1877 roku do Bułgarii, gdzie właśnie wybuchła wojna rosyjsko-turecka (zwana „bułgarską”). Ile lat miał Wokulski kiedy poznał Izabelę Łęcką? Pierwsze wzmianki o Izabeli pojawiają się, gdy mając 18 lat odmawia swoim adoratorom z Francji i Stanów Zjednoczonych. Toteż mając lat ośmnaście, panna Izabela tyranizowała mężczyzn chłodem. „Cóż to za wiek? – myślała. – Dwadzieścia pięć lat jeszcze nie stanowią … Ile lat ma Wokulski jak go poznajemy? Stanisław Wokulski 46-letni bohater powieści Bolesława Prusa, to jedna z najciekawszych postaci. Jako młody chłopiec, mimo szlacheckich korzeni, trafił do sklepu i restauracji Hopfera na stanowisko subiekta. Ile odziedziczył Wokulski? Po śmierci Małgorzaty, Wokulski odziedziczył sklep i trzydzieści tysięcy rubli. Pojechał do Rosji robić interesy, a sklep zostawił pod opieką Ignacego Rzeckiego. W Rosji dorobił się milionowej fortuny. Powrócił jako bogacz. Jak Izabela traktowała Wokulskiego? Wokulski nie był tego świadomy. Łęcka traktowała go z wyrachowaniem. Najpierw nie dopuszczała do siebie myśli, że mogłaby odwzajemnić uczucie Wokulskiego. Później doszło bankructwo jej rodziny i mimo, że Wokulski to dla niej człowiek niższy i nie pochodzi ze sfery arystokratycznej, jest skłonna go poślubić.
Przydatność 70% Charakterystyka Izabeli Łęckiej. Izabela Łęcka była córką Tomasza- zubożałego arystokraty. Mieszkała z nim i Florentyną w kamienicy na Alejach Ujazdowskich. Wychowywana była w niebanalnych luksusach, przez co zatraciła możliwość poprawnej oceny świata i ludzi. Izabela należała do kobiet, obok których nie
Liceum PolskiMatematykaChemiaFizykaInformatykaAngielskiNiemieckiFrancuskiGeografiaBiologiaHistoriaWOSWOKPOReligiaMuzykaPlastyka Gimnazjum PolskiMatematykaChemiaFizykaAngielskiNiemieckiHistoriaBiologiaGeografiaWOSMuzykaPlastykaReligiaZAMÓW PRACE Charakterystyka i ocena Izabeli Łęckiej powieści B. Prusa "Lalka" CHARAKTERYSTYKA I OCENA IZABELI ŁECKIEJ Izabela jest bohaterką powieści Bolesława Prusa Lalka. Ta dwudziestokilkuletnia panna jest córką Tomasza Łęckiego. Jej dziadek posiadał wielki majątek, który jednak, ze względu na wydarzenia polityczne i zbyt wystawny sposób życia, został całkowicie roztrwoniony przez ojca. Bohaterka jest arystokratką przyzwyczajoną do wszelkich wygód i luksusów. Gdy sytuacja finansowa na to zezwalała, kobieta wiele podróżowała i obracała się w towarzystwie wielu znakomitych postaci. Bohaterka często bywała rozmarzona, szczególnie wówczas, gdy patrzyła ona na posąg Apolla, który znajdował się w jej pokoju. Kobieta rozmyślała wówczas o kochankach. Izabela miała dość osobliwe, a nade wszystko nieprawdziwe, wyobrażenie o sobie i o świecie. Uważała, że w obrębie jednego świata współistnieją dwie mniejsze rzeczywistości. Pierwszą tworzy arystokracja, która, w ocenie bohaterki, nie prowadzi pasożytniczego trybu życia, bowiem pełni bardzo doniosłą funkcję ? stwarza i podziwia piękno. Nadaje światu poetycki charakter. Izabela, należąca do tej grupy, martwiła się jedynie o swe stroje. Uważała za normalne to, że spała w puchach, chodziła ubrana w jedwabiu i hafcie, piła z kryształów i jadła w porcelanie cenniejszej od złota. Bohaterka żyła w przekonaniu o swej wyższości. Nawet przerażająca burza postrzegana była przez nią jako piękny pokaz, widowisko urządzone przez naturę specjalnie dla jej oczu. Drugi świat, o istnieniu którego Izabela wiedziała, bohaterka podziwiała zazwyczaj z okna karety. Ta rzeczywistość wydawała się jej bardzo kolorowa i dynamiczna. Panna Łęcka okazywała dobre serce biedakom, których spotykała, uważała bowiem, że to sam Jezus ukrywa się w ciele nędzarzy i daje jej możliwość okazania dobrego serca. Widzimy zatem, jak wielką egoistką jest bohaterka, która nawet niedolę innych osób interpretuje w kontekście własnego istnienia. Ponadto Izabela uważała, że w tym niższym świecie ludzie pracują, ponieważ popełnili jakiś straszny grzech. Kobieta przeraziła się tej niedoskonałej części ludzkości tylko raz, gdy odwiedziła fabrykę żelazna. Machiny, para, hałas ? wszystko to wywołało strach w Izabeli przywykłej do ładu i harmonii. Uczestniczyła w kweście, ale jej nadrzędnym celem nie była pomoc innym, lecz zaprezentowanie się w towarzystwie. Jest więc hipokrytką, która myśli jedynie o sobie. Na podstawie powyższego światopoglądu bohaterki oraz jej czynów, możemy stwierdzić, że Izabela miała ograniczone horyzonty. Ta próżna, egocentryczna kobieta została wychowana w przekonaniu, że jest ponad innymi ludźmi. Dostrzegamy ogromny dysonans pomiędzy jej postrzeganiem własnej osoby a autentycznym wizerunkiem Beli, który jawi nam się na podstawie jej zachowania. Co to jest baza danych? Co to jest baza danych? # Co to jest baza danych? # Wymień rodzaje baz danych i je krótko scharakteryzuj. # Co to jest relacyjna baza danych? # Wymień i scharakteryzuj obiekty MS Access (np. tabele). # Co to jest klucz podstawowy (główny) w bazie danych? # Co to jest klucz obcy w bazie danych? ... I was woken up by a noise downstairs. I was woken up by a noise downstairs. I was woken up by a noise downstairs. Uconsciously I looked round the familiar but strange bedroom. My sight stopped on the clock. It was almost midnight. Moonlight was shining through the curtain on the window, making room mysterious. I slowly began to recall what had happened the previous... Co demotywuje mnie w pracy? Co demotywuje mnie w pracy? Zarówno w życiu osobistym, jak i w pracy zawodowej ważnym czynnikiem działania człowieka jest motywacja i demotywacja. Zjawisko demotywacji można dopiero zrozumieć, jak zrozumie się mechanizm działania motywacji. Więc co oznaczają oba te pojęcia? ... Opracowanie tez z makroekonomii ŚWSZ katowice Opracowanie tez z makroekonomii ŚWSZ katowice OPRACOWANE TEZY Z MAKROEKONOMII TEZA NR 8 Przedsiębiorstwo jako podmiot gospodarczy Przedsiębiorstwo- wyodrębniona pod względem ekonomicznym, organizacyjnym i prawnym jednostka gospodarcza prowadząca działalność produkcyjną, ha... Handel zagraniczny Handel zagraniczny Handel zagraniczny polega na odplatnej wymianie towarow i usulg miedzy kontrahentami majacymi stałą siedzibe w roznych krajach. Sens ekonomiczny handlu zagranicznego polega na uzupelnieniu brakujacych dobr oraz wykorzystaniu roznic kosztow produkcji okreslonych towarow w kraju i za granicą. Hande... Interpretacja wiersza "Exegi monumentum" Horacego Interpretacja wiersza "Exegi monumentum" Horacego W swoim utworze "Exegi monumentum" Horacy mówi o swojej nieśmiertelności i o tym, że postawił najtrwalszy pomnik - wiersze: "Wybudowałem pomnik trwalszu niż ze spiżu (...)". Autor stwierdza, że jego poezja jest wspaniała, a on sam jest... Chrzest Mieszka I Chrzest Mieszka I Chrzest Mieszka I Wiele wskazuje na to, że nie odbył on się w Polsce. Z ówczesnych sąsiadów Polski w grę wchodziły Czechy i Niemcy, jednak przeciwko Czechom przemawia parę argumentów mianowicie był to kraj, który nie miał własnego biskupa, ale wchodzi... Studia AdministracjaHistoriaPolitologiaPrawoSocjologiaPolitykaEtykaPsychologia DziennikarstwoFilozofiaPedagogikaEkonomia Rachunkowo¶ćLogistykaReklamaZarz±dzanieFinanseMarketingStatystykaTechniczneInformatyczneAngielskiNiemieckiArchitekturaMedycynaRehabilitacjaTurystykaKosmetologia studia szkoła streszczenie notatka ¶ci±ga referat wypracowanie biografia opis praca dyplomowa opracowania test liceum matura ksi±żka
Ile ma dzieci Izabela Trojanowska?W którym roku urodziła się Izabela Trojanowska?Który rocznik jest Izabela Trojanowska?Czy Izabela Trojanowska ma dzieci?Ile lat miała Izabela w lalce?Ile mężów miała Izabela Trojanowska?Kim jest córką Izabeli Trojanowskiej?Czy Izabela Trojanowska spiewala z Budka Suflera?Gdzie urodziła się Izabela Trojanowska? Ile lat ma Izabela Trojanowska? Polska artystka urodziła się dokładnie 22 kwietnia 1955 roku w Olsztynie. W 2021 roku skończy 66 lat. Ile ma dzieci Izabela Trojanowska? Izabela Trojanowska doczekała się jednego dziecka. W którym roku urodziła się Izabela Trojanowska? Izabela Trojanowska to popularna aktorka i piosenkarka. Urodziła się 22 kwietnia 1955 r. w Olsztynie. Który rocznik jest Izabela Trojanowska? Artystka urodziła się 22 kwietnia 1955 roku w Olsztynie. W 2019 skończyła 64 lata. Czy Izabela Trojanowska ma dzieci? Roxana Trojanowska Ile lat miała Izabela w lalce? Pierwsze wzmianki Łęckiej pojawiają się, gdy mając 18 lat odmawia swoim adoratorom z Francji i Stanów Zjednoczonych. Toteż mając lat ośmnaście, panna Izabela tyranizowała mężczyzn chłodem. W miarę rozwoju akcji dowiadujemy się, że Łęcka ma 25 lat: „Cóż to za wiek? – myślała. Ile mężów miała Izabela Trojanowska? Mężczyźni po koncertach przychodzili z kwiatami, żeby się jej oświadczać, ona jednak przez trzydzieści lat wierna była jednemu. W 1980 roku stanęła na ślubnym kobiercu u boku Marka Trojanowskiego. Para tworzyła zgrane małżeństwo, doczekała się córki. Kim jest córką Izabeli Trojanowskiej? Roxana Trojanowska Czy Izabela Trojanowska spiewala z Budka Suflera? Z okazji Jubileuszu zespół zaprosił do udziału w koncertach związanych z Budką Suflera gości, w tym Izabelę Trojanowską, która zaśpiewa doskonale wszystkim znane „Wszystko, czego dziś chcę” i „Tyle samo prawd ile kłamstw” oraz Urszulę, w której wykonaniu usłyszymy Gdzie urodziła się Izabela Trojanowska? 22 kwietnia 1955 66 lat, OlsztynIzabela Łęcka czytała poezje dalekiego kuzyna Zygmunta Krasińskiego, znała też Nie-Boską komedię. Wg narratora: „Z religijną czcią czytywała ona poezje swego dalekiego kuzyna, Zygmunta, i zdawało się jej, że dziś znalazła ilustrację do Nieboskiej komedii". Ponadto, Izabela czytała „Une page d`amour” (Kartkę miłości Izabela Łęcka to córka Tomasza Łęckiego i główna reprezentantka arystokratycznego świata w Lalce. Ma dwadzieścia pięć lat. Wywodzi się z dobrze skoligaconej senatorskiej rodziny, posiadającej niegdyś bardzo wysoką pozycję, a teraz zapomnianej ze względu na kłopoty finansowe. Narrator opisuje jej wygląd następującymi słowami: Panna Izabela była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe. Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby i stopy modelowe. Szczególne wrażenie robiły jej oczy, niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód… Jednak poza wyglądem nie ma w niej niczego nadzwyczajnego. Jej osobowość i postawa życiowa ukształtowane zostały przez ludzi z arystokratycznego świata. To typ kobiety, którą cechuje chłód emocjonalny, nie wykluczający jednak skłonności do rozwiązłości zmysłowej. Od zawsze uważana przez wszystkich za bóstwo, przyzwyczajona do znajdowania się w centrum uwagi, posiada niczym nie uzasadnione, niezwykle wysokie mniemanie o sobie. W rzeczywistości prezentuje jednak najgorsze i rozwinięte w najwyższym stopniu, właściwe arystokracji cechy, takie jak przekonanie o swej „rasowej” przewadze nad innymi, prowadzenie próżniaczego i pasożytniczego trybu życia, brak jakiejkolwiek, elementarnej nawet wiedzy o otaczającym ją świecie czy egoizm i wstręt do pracy, którą uważa za karę za grzechy. System wartości tej bohaterki jest wypaczony, czego najpoważniejszą konsekwencją są przyjęte przez nią fałszywe kryteria oceniania ludzi. Wygodne i pozbawione trosk życie Izabeli zaburzają kłopoty finansowe jej ojca. W takiej sytuacji rodzina Łęckiej, chcąc zachować wysoką pozycję, namawia ją do oddania ręki bogatemu mężczyźnie. Wówczas na jej drodze pojawia się Wokulski. Początkowo nie przypuszcza, że może mieć wobec niej szlachetne zamiary. Wraz z upływem czasu przyjmuje do wiadomości fakt, iż jest w niej zakochany i chce się z nią ożenić. Nie zmienia to jednak jej nastawienia – czuje wobec niego odrazę, bo jest kupcem, a co za tym idzie – przebywanie w jego towarzystwie staje się dla niej upokarzające. I choć z czasem akceptuje to, że z braku lepszego kandydata musi go poślubić, perspektywę tę widzi jedynie jako transakcję, która przedłuży żywotność jej wysokiej pozycji towarzyskiej, zaś wyrażenie zgody na to małżeństwo uważa za wielkie ustępstwo ze swojej strony. Dlatego też nie zamierza wyzbywać się swoich upodobań do gier salonowych czy flirtów. Jednak pragnący odwzajemnienia miłości Wokulski nie chce już skorzystać z tej „oferty”. Trudno za to wszystko winić pannę Izabelę – jej psychikę ukształtowało środowisko, w którym dorastała. Bez wątpienia Łęcka niezdolna jest do pokochania kogokolwiek. Jej pustkę uczuciową wypełnia zatem skryte uwielbianie posągu Apollina. Tę przedziwną miłość Izabela uważa za dowód swej wyższości. Charakterystyka Molinariego. Molinari z Lalki jest skrzypkiem. W środowisku warszawskiej arystokracji panuje na niego „moda”, wypada dobrze o nim mówić i podziwiać jego grę. Takiemu niepopartemu niczym urokowi muzyka poddaje się również główna bohaterka powieści, Izabela Łęcka. Nie może się ona doczekać przyjazdu Molinariego Liceum PolskiMatematykaChemiaFizykaInformatykaAngielskiNiemieckiFrancuskiGeografiaBiologiaHistoriaWOSWOKPOReligiaMuzykaPlastyka Gimnazjum PolskiMatematykaChemiaFizykaAngielskiNiemieckiHistoriaBiologiaGeografiaWOSMuzykaPlastykaReligiaZAMÓW PRACE Charakterystyka Izabeli Łęckiej - na podstawie "Lalki" B. Prusa. Izabela Łęcka to młoda kobieta, mieszkajaca ze swoim ojcem- tomaszem Łęckim. Oboje pochodzą z arystokracji, jednak ich majątek znacznie skurczył się, gdyż ani panna Izabela, ani pan Tomasz nie znali się na ekonomii i nie potrafili zarządzać swoimi wzbudzła ogromne zainteresowanie u mężczyzn, jednak nie chciała z żadnym związać się na stałe. dlategow końcu zmuszona była przyjąć oświadczyny kupca- Wokulskiego. Panna Izabela była kobietą bardzo piękną, z czegodoskonale zdawała sobie sprawę, ale jednocześnieniezwykle prózną. Mając niesłychanie wysokie mniemanie na swój temat, pragnęła od mężczyzn jedynie hołdów, prezentów i o historiach z życia codziennego znajomych mężatek, całkowicie zniechęciła się do wyjścia za mąż. Odrzucałą każde oświadczyny, ciągle wymyślając nowy wymówki. Po pewnym czasie liczba zalotników i kandydatów do ręki panny izabeli drastycznie zmniejszyłą się, gdyż wszyscyadoratorzy obawiali się szyderczej odmowy. Łęcka od urodzenia opływała w luksusach. nic nie robiła samodzielnie, przyzwyczajona była również do tego, iż wszyscy usługują jej i spełniają wszystkie jej zachcianki. Dlatego tez żyła ona w wyimaginowanym, nierzeczywistym świecie, w którym trwała wieczna wiosna i zwasze świeciło słońce. Wyobrażał sobie życie jako piękną bajkę, a samą siebie jako jej bohaterkę. Wszystko to sprawiało, że szukała ona romantycznej miłości i bezgraniecznego, bezkrytycznego uwielbienia. Wierzyła, ze Bóg ześle jej odpowiednio bogatego i pieknego męża z dobrym nazwiskiem. Życie w takiem przekonaniu spowodowało, ze panna Izabela stałą się kobieta kaprysną, wybredną i okrutną dla swoich wielbicieli. Mimo to wdawała sie w małe miłostki, jak ta ze starskim. Panna izabela byłą także miłosniczką kultury: lubiłą poezję, muzykę, teatr. Ale wsdzystko to było bardzo puste. Do teatru chodziła vby się pokazać, a skrzypków, poetów i śpiewaków ubóstwiała tych najmarniejszych, jak choćby Rossi. WQe wszystkich swoich wwyobrażeniach na temat swojej mądrości, urody i wyjatkowości była ona bardzo naiwan. Niestety, samo życie, które miało być takie bajeczne, szybko przyniosło jej otzreźwienie. po stracie posagu, a tym samym i zalotników, zmuszona była poslubić kupca - Stanisława Wokulskiego. Kiedy jednaki i na jego miłość nie zasłużyła, rozcarowana wstąpiła do zakonu. Nigdy nie przypuszczała, ze zostanie zmuszona do przyjęia zwykłego kupca- człowieka, pochodzącego z nizsezj warstwy społecznej- tej włąśnie, którą tak gardziłą. Izabela Łęcka, typowa przedstawicielka arystokracji, była kobietą samolubną, kapryśną i próżną, czym skutecznie zniechęcała do siebi ludzi. niewątpliwie ogromny wpływ na jej zachowanie miało wychowanie wśród wszechogarniajcego luksusu i wygód. Izabela Łęcka żyła według ściśle określonych zasad swojej grupy społecznej- arystokracji. Dlatego nie mylą się ci, którzy to właśnie w pannie Izabeli dopatrują się tytułowej "lalki". Style językowe Style językowe STYL [łac.], lit. sposób formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie, polegający na stosowaniu określonych środków ekspresji językowej dobieranych ze względu na cel wypowiedzi, intencje i nastawienie jej autora oraz przypuszczalne oczekiwania adresata. ... Mikroekonomia Mikroekonomia 1. PRZEDMIOT EKONOMII W UJĘCIU MIKRO I MAKRO Ekonomia jest nauka badającą, w jaki sposób ludzie (pojed. lub w zorg. zespołach) wykorzystują zasoby będące w ich dyspozycji w celu zaspokajania różnych potrzeb mat. i nie mat. Zasoby, którymi ludzie dysponują są przekszt... Plan dwudniowej wycieczki autokarowej Plan dwudniowej wycieczki autokarowej Wycieczka autokarowa na trasie Warszawa – Kielce –Chęciny – Jędrzejów – Nagłowice – Nw. Słupia – Św. Katarzyna – Kielce - Warszawa Dzień 1 7:30 - 8:00 Zbiórka na placu Bankowym przy galerii Porczyń... Zastosowanie izotopów promieniotwórczych Zastosowanie izotopów promieniotwórczych Izotopy promieniotwórcze znalazły liczne zastosowania w badaniach naukowych, technice, przemyśle, medycynie i wielu innych dziedzinach ludzkiego działania. Radioizotopy znalazły przede wszystkim zastosowanie w śledzeniu różnego rodzaju procesów. Na przyk&... Rodzaje i gatunki literackie Rodzaje i gatunki literackie Rodzaje literackie: Liryka, Epika, Dramat. Liryka: - osoba mówiąca to podmiot liryczny, - treść: osobiste uczucia, nastroje i refleksje autora, - forma wypowiedzi- monolog liryczny, - podział na zwrotki, - występowanie rymów i różnorodnych środków stylis... Walory turystyczne meksyku Walory turystyczne meksyku Meksyk to państwo w Ameryce Północnej, graniczące od północy z USA a na południu z Gwatemalą i Belize. Od zachodu jego terytorium ograniczone jest wodami Pacyfiku, a od wschodu Zatoki Meksykańskiej i Morza Karaibskiego. Trzeci co do wielkości kraj Ameryki Ła... BPR - Business Process Reenginereering BPR - Business Process Reenginereering Na tle syntetycznej charakterystyki metody BPR dość przejrzyście rysuje się jej rodowód. W latach 60. w skali światowej podobnie jak dzisiaj BPR- była modna VA (Value Analysis). Z analizy wartości procesów czerpie właśnie reengineering orientac... Studia AdministracjaHistoriaPolitologiaPrawoSocjologiaPolitykaEtykaPsychologia DziennikarstwoFilozofiaPedagogikaEkonomia Rachunkowo¶ćLogistykaReklamaZarz±dzanieFinanseMarketingStatystykaTechniczneInformatyczneAngielskiNiemieckiArchitekturaMedycynaRehabilitacjaTurystykaKosmetologia studia szkoła streszczenie notatka ¶ci±ga referat wypracowanie biografia opis praca dyplomowa opracowania test liceum matura ksi±żka Wygląd bohaterki według trzecioosobowego narratora: „Panna Izabela była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe. Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe. Szczególne
Panna Izabela była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe […] Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe. (I, 90) Izabelę Łęcką, obiekt uczuć głównego bohatera powieści, Stanisława Wokulskiego, Prus obdarzył modelowymi cechami pożądanej na małżeńskim targowisku panny z dobrego domu: wielką urodą, odpowiednią pozycją społeczną (stara szlachta, aspirująca do tytułu barona), posagiem (choć, co trzymano w tajemnicy, stopniał prawie do zera, jak wiele fortun szlacheckich). Otrzymała też odpowiednią dla jej społecznej pozycji edukację: minimum wiedzy, wystudiowane maniery, przeświadczenie o naturalnej wyższości własnej klasy nad pospólstwem, postrzeganym z odrazą jako istoty dziwne i przerażające. I tak ukazuje się Izabela w Lalce, odgrodzona od brutalnej rzeczywistości nieprzenikalną zasłoną iluzji, skrojonej ze strzępków wyidealizowanych opowieści, literackich fantazji i marzeń. Jak piękna lalka, toteż tytuł książki rozumiano dwojako: może lalką była Izabela, a może lalka prawdziwa – zabawka, o którą toczył się proces. W postaci Izabeli są skumulowane wszelkie cechy, najostrzej krytykowane przez Prusa. To jej absolutna nieprzydatność w obrębie społecznego organizmu, pasożytowanie na pracy innych, podporządkowanie się modzie i konwencjom. Pokazywanie się w nowych kreacjach, otaczanie się właściwie sytuowanymi wielbicielami i epatowanie znajomością artystów (Rossi, Molinari) – tak pisarz ukształtował treść jej życia. Oderwana od pospolitości świata, Izabela obdarza namiętnym uczuciem nie realnego człowieka, lecz pieści i całuje piękną rzeźbę Apollina, który w jej wyobraźni przybierał postać odmłodzonego jenerała, który wygrał bitwę i z wyżyn swego siodła patrzył na śmierć kilku tysięcy walecznych lub najsławniejszego tenora, któremu kobiety rzucały kwiaty pod nogi, a mężczyźni wyprzęgali konie z powozu. Panna Izabela okazuje zainteresowania intelektualne. Czytała poezje dalekiego kuzyna Zygmunta Krasińskiego, znała też jego Nie-Boską komedię. Czytała Kartkę miłości – nową powieść głośnego wówczas francuskiego pisarza Emila Zoli, na jej stoliku leżały dzieła Szekspira, Dantego, albumy, francuski żurnal mód. Czasem – dla odmiany – brała do rąk książeczkę do nabożeństwa, w której odszukiwała Akt poddania się woli bożej. Troszczyła się o ubogich (dając im jałmużnę), i tkwiła w przekonaniu, że ludzie jej sfery obchodzą wieczne święto. Bawią się, chadzają do teatru, spędzają czas w salonach. Wiedziała, że istnieje również inny świat – rolników, kwiaciarek, posłańców. On również jej się podobał – był jakby teatrem marionetek, nawet ładniejszy od obrazów rodzajowych, gdyż poruszał się i zmieniał co chwilę. Żyjąc w przekonaniu, że natura urządziła dla niej piękne widowisko, Izabela patrzyła na świat z łagodnym pobłażaniem, obejmującym także dzieci, owe małe cherubiny, zesłane z nieba po to, żeby starsi mogli urządzać kinderbale. Ta właśnie kobieta, pusta i egoistyczna, będąca zakałą w świecie wartości propagowanych przez Prusa, w warstwie fabuły przewróciła świat powieści. Doprowadziła do zguby Wokulskiego, to przez fatalne zauroczenie nią upadła spółka handlowa, a kwitnący sklep został sprzedany w obce ręce. Własne życie Izabela też przegrała. O wielkiej miłości nie marzyła, miłość bowiem, nie ta szalona, o jakiej marzą poeci, ale prawdziwie chrześcijańska, zjawia się dopiero po sakramencie i najzupełniej wystarcza, ażeby żona umiała pięknie prezentować się w domu, a mąż z powagą asystować jej w świecie, ale gdy kierując się rozsądkiem „była już zdecydowana wyjść za mąż” – zabrakło adoratorów, a nadto jej decyzję o zamknięciu się w klasztorze Prus kąśliwie skomentował słowami Szumana: czy ma zamiar nawet Pana Boga kokietować, czy tylko chce po wzruszeniach odpocząć, ażeby pewniejszym krokiem wyjść za mąż?
Z Oleńką łączy ją sprawa pochodzenia, obie przynależą do klasy szlachecko - arystokratycznej. Obie bohaterki są bardzo piękne i mają silne charaktery. To, co różni Oleńkę od Izabeli to przede wszystkim stosunek do innych. Izabela Łęcka źle ocenia ludzi ,zwracając przy tym uwagę tylko na ich pochodzenie. Lalka to powieść, w której aż skrzy się od różnorodności bohaterów. Właśnie dlatego nazywamy ją powieścią panoramiczną – prezentuje ona bowiem szeroki przekrój przez wszystkie warstwy społeczne, jakie istniały w Warszawie, w drugiej połowie XIX wieku. Każda z postaci posiada ponadto cechy zupełnie indywidualne, co w konsekwencji tworzy naprawdę barwny kalejdoskop postaci i charakterów. Stanisław WokulskiIgnacy RzeckiIzabela ŁęckaJulian OchockiTomasz ŁęckiKazimierz StarskiPrezesowa ZasławskaHelena StawskaDoktor Michał SzumanBaronowa KrzeszowskaBaron KrzeszowskiPani MelitonSzlangbaum GeistSubiekci BiedotaStanisław WokulskiGłówny bohater powieści. Człowiek przed pięćdziesiątym rokiem życia, kupiec, który dzięki własnemu uporowi i ciężkiej pracy dorobił się majątku. Brał udział w powstaniu styczniowym, za co był zesłany na Syberię. Później był dostawcą na wojnie rosyjsko-tureckiej, gdzie dorobił się fortuny w celu zaimponowania Izabeli Łęckiej, w której był zakochany. Po powrocie do kraju, Wokulski usilnie stara się zdobyć serce ukochanej, co jednak doprowadza go do rozpaczy. W Wokulskim ścierają się ideały dwóch przeciwstawnych epok, romantyzmu i pozytywizmu, co jest przyczyną jego ostatecznego niepowodzenia. Ignacy RzeckiSubiekt w sklepie Wokulskiego i jego wieloletni przyjaciel. Jest przedstawicielem pokolenia romantyków, na ideały których nie ma już miejsca w nowej pozytywistycznej rzeczywistości. Rzecki jest człowiekiem samotnym, w pewien sposób zwichniętym. Oprócz pracy i przyjaźni z Wokulskim nie ma w życiu nic, dlatego pogrąża się we wspomnieniach swojej walecznej młodości, idealizuje poświęcenie własnego pokolenia i wciąż wierzy, że potomek Napoleona przywróci niepodległość Polsce. Izabela ŁęckaDwudziestoparoletnia arystokratka, obiekt gorącej miłości Wokulskiego. Izabela Łęcka jest rozpieszczoną dziewczyną, wychowaną w luksusie i zbytku. Charakteryzuje się nieprzeciętną urodą, ale jest zarozumiała, interesowna, wyrachowana i zakochana w samej sobie, a innych ludzi postrzega tylko przez pryzmat zasobności ich portfela i szlachetności rodowodu. Gardzi uczuciami Wokulskiego jako człowieka z niższej warstwy społecznej, bawi się jego uczuciami i upokarza go, mimo że to dzięki jego pieniądzom jej rodzina unika bankructwa. Julian OchockiKrewny Izabeli Łęckiej, arystokrata o drastycznie innym podejściu do życia. Nie dba o majątek i szlacheckie godności. Jest wynalazcą pragnącym swoją pracą przynieść korzyść całej ludzkości. Nauka jest jego pasją. Julian Ochocki jest człowiekiem ambitnym, rozpiera go energia i chęć działania. Niemożność pełnego realizowania swojej pasji popycha go do stanów pesymizmu. Tomasz ŁęckiOjciec Izabeli. Człowiek o dumnej postawie i pańskim wyglądzie. W duszy jest jednak człowiekiem niedojrzałym, naiwnym i nieodpowiedzialnym. Tomasz przetracił cały majątek rodzinny, co poskutkowało degradacją społeczną jego nazwiska. Przez całe życie nie skalał swoich rąk uczciwą pracą. Czerpie kolejne zapomogi od Wokulskiego, jednocześnie gardząc nim jako człowiekiem niżej urodzonym. Z trzeciej strony przez swoją kompletną ignorancję pozwala mu sobą manipulować i uzależnia się od niego. Kazimierz StarskiKuzyn Łęckich. Młody arystokrata, który zbankrutował na skutek lekkomyślnego życia ponad stan. Mitoman, snob i kobieciarz prezentujący roszczeniowe podejście dożycia. Starski nie zna prawdziwego życia, na nic w życiu nie zapracował samodzielnie. Ratunku dla swoich finansów upatruje w utrzymaniu dużego spadku. Kiedy plan nie idzie po jego myśli, jest w ciężkim szoku. Prezesowa ZasławskaArystokratka starszego pokolenia. Jest przeciwwagą dla magnatów zakochanych we własnych nazwiskach i trwoniących majątki na przyjemności. Zasławska jest inteligentną kobietą, świadomą swojej roli w społeczeństwie. Działa na rzecz biednych ludzi, bezdomnych i chorych, a także dzieci. Lubi Wokulskiego, ponieważ w młodości łączyło ją uczucie z jego stryjem. Helena StawskaMieszkanka kamienicy Wokulskiego. Po tym, jak jej mąż musiał uchodzić z kraju wskutek niesłusznego oskarżenia o morderstwo, sama musi zarobić na utrzymanie swoje, swojej córki i starej matki. Stawska jest przedsiębiorcza, silna i wytrzymała. Trudy życiowe jej nie załamują, jest w stanie wytrzymać każdą opresję. Jest niezależna i odpowiedzialna. Doktor Michał SzumanLekarz, przedstawiciel społeczności żydowskiej. Przyjaciel Wokulskiego. Prywatny majątek pozwala mu na wykonywanie zawodu za darmo. Szuman prowadzi własne badania antropologiczne. Jest człowiekiem pozytywizmu, ponadto jest cynikiem i twardo stąpa po ziemi, co objawia się w krytycznym (a więc racjonalnym) podejściu do zakochania Wokulskiego. Baronowa KrzeszowskaStarsza kobieta, zubożała arystokratka sfrustrowana własną sytuacją życiową, niskim statusem majątkowym oraz śmiercią córeczki. Własne zgorzknienie próbuje wyładowywać na innych. Baron KrzeszowskiZubożały arystokrata, człowiek lekkomyślny i przyzwyczajony do rozpustnego trybu życia, pasjonat wyścigów konnych. Mąż Krzeszowskiej, z którą jednak żyje w separacji. Zostaje oszpecony w pojedynku z Wokulskim. Pani MelitonStarsza kobieta, bogato doświadczona pod względem damsko-męskim. Zajmuje się swataniem, na czym zarabia niemałe pieniądze. Pomaga również Wokulskiemu zbliżyć się do rodziny Łęckich. Jest wyrachowana i cyniczna, wyleczyła się z naiwności, zna życie i stara się dostosować je pod własne wymagania. Szlangbaum Przyjaciel Wokulskiego z czasów zesłania, zasymilowany Żyd. Całe jego życie jest naznaczone antysemityzmem, którego doświadcza żyjąc i pracując o wielu lat w Polsce. Sam nie robi nikomu krzywdy, jest sumienny i pracowity, pomaga Wokulskiemu z konspiracyjnym kupnie kamienicy Łęckich. GeistStary profesor żyjący i pracujący w Paryżu, skłócony ze środowiskiem naukowym przez swoje wynalazki nie mieszczące się w kanonach. Żyje na skraju nędzy, bo stracił cały majątek na prowadzenie swoich badań. Wynalazł metal lżejszy od wody. Swoją pasją zaraża Wokulskiego. Subiekci Mraczewski – młody narcystyczny człowiek, zakochany w samym sobie choć niezbyt – zagorzały – socjalista i – pracowity i ułożony, o poglądach zbliżonych do – dróżnik, któremu Wokulski załatwia pracę w Skierniewicach;Marianna – młodociana prostytutka, której Wokulski załatwia mieszkanie. Izka Łęcka to była świetna przygoda, która nauczyła mnie jak korzystać z tiktoka, obrabiać filmy czy dodawać efekty. Przyznam szczerze, że nie sądziłam, że zgromadzę was aż tyle, jednak dziś jestem w zupełnie innym miejscu i trochę brakuje mi na tiktoka czasu. Mieszkańcy Powiśla, robotnicy bez pracy, nędzarze wegetujący w rozsypujących się ruderach. Bieda zmusza ich i rodziny do najgorszego, Powiśle to siedlisko rozpusty i zbrodni. Mieszkańcy i ich rodziny głodują. Wokulski pomaga Wysockiemu i Mariannie wydostać się z nędzy.Osiemnastoletnia panna, córka Tomasza Łęckiego, kiedyś zamożnego arystokraty, obecnie bankruta. Izabela jest wyjątkowo piękna, jednocześnie dumna i wyniosła. Przywykła do życia w luksusie i posiadania służby, przyjmuje okazywane jej hołdy jako coś naturalnego. Jest egoistką, nie umie oceniać ludzi. Dobrze traktuje przedstawicieli jej własnej sfery, Wokulskiego otacza pogardą. Stopniowo zmienia o nim zdanie, ale nie potrafi dostrzec jego zalet. Zmiana związana jest z faktem, że rodzina Łęckich znajduje się w kłopotach finansowych, Izabela zaczyna dopuszczać więc myśl o małżeństwie z Wokulskim, ale nie zamierza go pokochać. Nie widzi dobroci i opiekuńczości Stanisława, imponują jej mężczyźni, którzy traktują ją jak Starski – czyli jako obiekt przelotnej miłostki.
Autorem opracowania jest: Adrianna Strużyńska. Izabela Łęcka jest ukochaną Stanisława Wokulskiego, głównego bohatera powieści „Lalka”, autorstwa Bolesława Prusa. Dziewczyna jest córką Tomasza Łęckiego i pochodzi z zamożnej, arystokratycznej rodziny. Przez rozrzutny tryb życia i przemiany polityczne, Łęccy popadli jednak w problemy finansowe. Izabela nie posiada już nawet posagu. Mieszka w ośmiopokojowym mieszkaniu na Alejach Ujazdowskich, razem z ojcem i kuzynką Florentyną. Rodzina ma także kamienicę, którą wraz z rozwojem powieści odkupi Stanisław Wokulski. Gdy pojawiają się pierwsze wzmianki o chłodzie Izabeli wobec mężczyzn, bohaterka ma osiemnaście lat. Początkowo nie zamierza wychodzić za mąż i odrzuca wszystkich adoratorów. Gdy jednak mijają lata i sytuacja finansowa rodziny się pogarsza, dziewczyna zmienia zdanie. Dopuszcza możliwość zamążpójścia, ale przywiązuje wagę do zamożności i pochodzenia adoratorów. Odpowiedni kandydat jednak się nie pojawia. Podczas balu, dziewczęta zarzucają Izabeli staropanieństwo. Bohaterka ma już wówczas dwadzieścia pięć lat. Pojęcie miłości wciąż pozostaje jej obce. Ideałem mężczyzny jest dla Izabeli posąg Apollina, który zasypuje pocałunkami. W marzeniach bóg odwiedza ją w nocy. Rzeczywistość nie pozostawia jednak złudzeń. Izabela traci kolejnych adoratorów. Wokulski dowiaduje się o jej romansie ze Starskim, co doprowadza go do rozpaczy i próby samobójczej. Izabela nie zamierza jednak poślubić Kazimierza, ponieważ nie ma majątku. Pozostają przy niej wyłącznie marszałek i baron, którzy wzbudzają odrazę. Dziewczyna zaręcza się z marszałkiem, ale nie dochowuje mu wierności. Zostaje więc porzucona przez narzeczonego i kochanka. Historia Izabeli kończy się w zaskakujący sposób. Z powodu swojego zepsucia moralnego i niezdecydowania, Izabela zostaje całkiem sama i postanawia wstąpić do klasztoru. Bohaterka zawdzięcza swoje powodzenie u mężczyzn ponadprzeciętnej urodzie. Jest wysoka i kształtna. Ma bujne blond włosy o popielatym odcieniu. Jej twarz również jest pozbawiona skazy, posiada prosty nos i równe zęby, przypominające perły. Uwagę Wokulskiego przykuwają jednak jej oczy. Bywają ciemne i rozmarzone lub wesołe, ale też jasnoniebieskie i zimne. Kupiec po raz pierwszy dostrzega Izabelę w teatrze. Chociaż jeszcze nie zamienił z nią ani słowa, postanawia zrobić wszystko, aby zdobyć serce pięknej dziewczyny. Mężczyzna ryzykuje życiem na wojnie, żeby pomnożyć swój majątek i dostać się do wyższych sfer. Izabela bawi się swoim wielbicielem. Nie odwzajemnia jego uczuć, ale wciąż daje mu nadzieję. Żąda nawet, aby Wokulski sprzedał swój sklep. W końcu zgadza się poślubić Stanisława, ale nie przerywa romansu z Kazimierzem Starskim. Nie zdaje sobie sprawy, że kupiec nauczył się języka angielskiego i nieświadomie ujawnia swoją prawdziwą naturę podczas rozmowy w pociągu. Izabela jest przekonana o własnej wyższości. Ocenia ludzi ze względu na pochodzenie i wygląd, Czerwone dłonie Wokulskiego, wynik kilkuletniego pobytu na Syberii, wzbudzają jej odrazę. Nie akceptuje też obecności kupca w wyższych sferach. Izabela jest obyta ze sztuką, ale nie ma pojęcia o codziennym życiu zwyczajnych ludzi. Czuje niechęć wobec ubogich, bierze udział w kwestach, wyłącznie aby zademonstrować swoją szlachetność oraz nie zostać zapomniana w towarzystwie. Izabela jest przyzwyczajona do luksusowego życia i nawet w obliczu problemów finansowych, nie może pogodzić się z koniecznością sprzedaży zastawy i sreber. Gdy dowiaduje się, że Wokulski pomaga jej rodzinie, unosi się dumą. Domyśla się, że kupiec chce w ten sposób zyskać jej przychylność. Izabela nie robi jednak niczego, aby ulżyć ojcu w trudnych czasach. Łęcka przypomina tytułową „Lalkę”. Autor twierdzi, że nazywając powieść inspirował się opisanym na jej kartach procesem o lalkę. Postać Izabeli wywołuje jednak skojarzenia z tą zabawką. Z pozoru jest idealna. Wyróżnia się urodą, modnymi strojami i nienagannymi manierami. Mężczyźni zakochują się w pozorach, które tworzy. W rzeczywistości jest jednak pusta i pozbawiona głębszych uczuć. Jej uroda skrywa egoizm, sztuczność i brak empatii. Izabela przypomina lalkę, która cieszy oczy, ale nie jest człowiekiem z krwi i kości. Czytaj dalej: Charakterystyka Tomasza Łęckiego Ostatnia aktualizacja: 2022-01-31 21:10:28
Charakterystyka Jagny. Jagna to 19-letnia córka Dominikowej, późniejsza żona Macieja Boryny, najpiękniejsza mieszkanka Lipiec. Interesuje się nią wielu mężczyzn, Jagna budzi zazdrość kobiet, a swoją postawą unieszczęśliwia wiele osób. Dziewczyna różni się od pozostałych mieszkańców wsi – jest wrażliwa na sztukę Martwiła się o ojca. Bała się, że przegra on w karty cały majątek.Charakterystyka Izabeli Łęckiej. Izabela Łęcka była niezwykle piękną kobietą. Jej wspaniała figura, śliczna twarz z prostym noskiem, perłowe zęby, bujne włosy koloru blond z odcieniami popielatego oraz oczy - czasem rozmarzone, czasem pełne radości pyH4j.